مانند اپوکسی، پلی یورتان نیز یک پلیمر ترموست محسوب می گردد و مقاومت بالایی دارد. از میان فرمولاسیون های موجود، پلی اورتان آلیفاتیک مناسب ترین نوع جهت پوشش کف می باشد. پلی اورتان آلیفاتیک منعطف تر از اپوکسی می باشد و در نتیجه مقاومت بسیار بهتری در برابر خش پذیری خواهد داشت. تا جاییکه حالت کشسانی پلی یورتان برخی از ضربات را جذب و دفع می نماید. ویژگی دیگر پلی یورتان مقاومت سایشی بالا می باشد که آن را به گزینه ایده آلی جهت کفپوش ورزشی تبدیل می کند.
در زمینه مقاومت شیمیایی نمی توان میان اپوکسی و پلی یورتان یکی را برتر از دیگری دانست. زیرا هر کدام در برابر مواد مختلف رفتار متفاوتی ارائه میدهند. اپوکسی در برابر اسید سولفوریک مقاوم تر است ولی از طرفی پلی یورتان خواص بهتری در مواجهه با اسید لاکتیک دارد. از این رو کارخانه های تولید محصولات لبنی بیشتر از پلی یورتان استفاده می کنند. کفپوش های اپوکسی در چنین شرایطی ممکن است دچار خوردگی و زرد شدن شوند. البته امروزه با فرموله کردن اپوکسی می توان آن را نیز نسبت به اسید لاکتیک مقاوم نمود و به همین دلیل است که امروزه، گاها از کفپوش اپوکسی نیز در سالن های تولید لبنیات استفاده می شود.
یکی از برتری ها پلی یورتان به اپوکسی، مقاوم بودن آن نسبت اشعه UV می باشد. در واقع پلی یورتان، برخلاف اپوکسی، هنگامی که بصورت بلند مدت در برابر آفتاب قرار گیرد با مشکل و پدیده گچی شدن (Chalking) مواجه نیست.هم چنین نوسانات دمایی را بهتر تحمل می کند. الاستیسیته بیشتر پلی یورتان و دمای انتقال شیشه ای بالاتر اش، آن را به گزینه بهتری برای استفاده در در اتاق های انجماد و سردخانه ها که دمای هوا به30- درجه سانتیگراد هم میرسد می نماید.
کاربردهای کفپوش پلی اورتان
- کف سردخانه ها در صنایع غذایی
- اماکن ورزشی
- فضاهایی که بطور مستفیم تحت تابش اشعه آفتاب می باشند.
تفاوت های کلی کفپوش پلی یورتان با کفپوش اپوکسی
کفپوش های اپوکسی و پلی یورتان چنانچه به روش تخصصی و زیرسازی آنها صحیح اجرا گردد و متریال درجه یک در آن به کار برده شود و شرایط نگهداری رعایت گردند دارای مقاومت و طول عمر بالایی خواهد بود. در مقایسه کلی بین خواص دو کفپوش باید گفت که کفپوش پلی یورتان مقاومت نوری و سایشی بهتری دارد ولی سختی آن کمتر است. اصلی ترین ضعف اپوکسی حساسیت اش به تابش مستقیم آفتاب می باشد. باید توجه کنید که اپوکسی زیر تابش مستقیم نور خورشید زرد می شود، پس هیچگاه نباید از آن در محیط های روباز استفاده کنید.
همانطور که فبلا اشاره شده تفاوت های دیگر میان کفپوش پلی یورتان و اپوکسی به مقاومت و رفتار آن ها در برابر مواد شیمیایی باز می گردد. برای مثال کفپوش پلی یورتان مقاومت بسیار خوبی در برابر لاکتیک اسید داشته و همین موضوع باعث می شود که انتخاب بسیار بهتری در صنایع غذایی مانند لبنیات باشد، در صورتی که اپوکسی با قرار گرفتن در معرض لاکتیک اسید دچار خوردگی و زرد شدگی (Yellowing) می شود.
از طرفی دیگر مقاومت کفپوش اپوکسی در برابر سوفلوریک اسید بسیار بهتر از پلی یورتان است و به همین دلیل توصیه می شود در مراکز و صنایعی چون باطری سازی از اپوکسی برای پوشش کف استفاده شود.
در زمینه ایجاد رنگ و استفاده از پیگمنت نیز محدودیت هایی وجود دارد. در کفپوش پلی یورتان نمی توان رنگ های خیلی روشن تولید کرد چرا که خود پلی یورتان تیره و عسلی رنگ است. مقدار کلی پیگمنت ها نیز حدوداً ۵ درصد از کل فرمولاسیون است و اگر لایه های پیشین از کفپوش اپوکسی باشد، احتیاجی به استفاده از پیگمنت در تاپ کوت وجود ندارد. همچمنین کفپوش پلی یورتان حساسیت بسیار بیشتری به حضور رطوبت دارد زیرا ایزوسیانات به سرعت با کوچکترین مقدارتی از رطوبت وارد واکنش می شود.